Juli, augustus … maanden die voor heel wat mensen toch net even anders verlopen dan die 10 andere van het jaar. Het zijn de maanden waarin sommigen op zoek gaan naar heel verre en nieuwe horizonten, anderen koesteren de horizon in eigen streek. Het is ook de tijd van het jaar waarin de zon, als ze er al is, toch net iets meer vibes geeft aan de dagen. En weet je, het is ook de tijd waarbij je kan wegdromen van blauwe luchten en witte stranden als je op de één of andere plaatselijke dijk de bekende geur, misschien wel pure nostalgie, van zonnecrème met kokosolie opsnuift. De tijd ook waarin koffers gepakt en uitgepakt worden, waarbij leven op een trager tempo even kan.

” vibes “

En dat leven op een trager tempo kan soms heel simpel zijn. Gewoon even doen wat je graag doet, iets wat je kan doen zonder al te veel denkwerk. Gisteren had ik zo’n “ trager tempo leven “ moment. Al een paar keer fietste ik voorbij Madelie. Wie of wat is Madelie hoor ik je denken. Madelie is een jonge biologische bloemenpluktuin, hier niet zover af bij mij.

” Madelie “

Tijdens mijn eerste bezoek aan deze pluktuin vergat ik tijd en ruimte. Zalig om tussen de vele bloemen te lopen, hier en daar eentje te knippen, de “ juiste “ kleurcombinaties, vormen, … bijeen zoeken. Stiekem ook eens kijken naar de combinaties die andere plukkers maakten, een woordje wisselen met wie je kruist tussen de bloemen door, voelen hoe de energie van al dat moois iedereen doet stralen. En het verlies van tijd en ruimte bleef nog even doorgaan.

Na het plukken, de bloemen vol zorg in je emmer stoppen en die al fietsend heelhuids thuis zien te krijgen. Ook dat vraagt wat trager tempo dan normaal. Thuis dan volop genieten om de bloemen te ontdoen van de overtollige blaadjes, op soort te leggen, … En dan gewoon je vingers hun werk laten doen, de stelen “ korenschoofs “ in de handen stoppen, de ene stengel na de andere en het boeket zijn vorm laten krijgen. Ook dat is voor mij tijd en ruimte verliezen. Geniet mee van al dat moois met wat beelden. En voor jou graag ook zo’n fijne ervaring bij één of ander “ trager leven “ moment(je).